Özet
Zirkonyum implantlarının genel başarı oranı %92’dir. Mevcut limitli klinik değerlendirmelerin içinde zirkonyum implantları mükemmel klinik ve estetik sonuçlar sağlamıştır. İmplantların %33.3’ünde ortalama 0.3mm periimplant kemik kaybı ölçüldü ve %66.7’si radyografik olarak saptanabilir periimplant kemik kaybından etkilenmedi. İki hastada toplam iki implant başarısız oldu. Düşük dişeti ve plak indeksleri hem geçici hem de final restorasyonlar için baskın değerlerdir. Plak birikimine daha az yatkınlık, zirkonyum diş implantlarının etrafındaki yumuşak doku sağlığını artırabilir ve iltihaplanma veya enfeksiyon riskini azaltabilir. Zirkonyum diş implantı daha fazla araştırmayı hak ediyor.
Sonuçlar
Ortalama 25 ay takip süresiyle zirkonyum implantların %92 toplam başarı oranı elde edildi. Radyografik kemik kaybı ortalama 0.3mm (0.0mm – 1.2mm)
Toplam 10 implant doğal kemiğe yerleştirildi, 3 tanesinde kemik kaybı yaşandı ve 1 tanesi başarısız oldu. Ekstraksiyondan hemen sonra dört implant yerleştirildi; periimplant kemik kaybı ile bir ilişki görülmedi. Kemik greftli alanlara yerleştirilen 10 implanttan 1’i başarısız oldu ve 4’ünde kemik kaybı yaşandı.
Tartışma
Bu araştırmada elde edilen zirkonyum dental implantların %92’lik başarı oranı, önceki çalışmalarda elde edilen yüksek başarı oranlarıyla uyum göstermektedir.
Son zamanlarda yapılan bir histolojik çalışma, zirkonyum ve titanyum implantlar arasında yumuşak doku mesafesi açısından hiçbir fark olmadığını bildirmesine rağmen, tek parça zirkonyum implantların, tek parça titanyum implantlara kıyasla çevresindeki bağlantı epiteli daha kısa ve kolajen içeriği daha fazlaydı. Cionca, 52 hastaya yerleştirilen 76 zirkonyum implantında kümülatif yumuşak doku komplikasyon oranını %0 olarak bildirilmiştir.
İn vivo çalışmalarda bakterilerin kolonizasyonu ve/veya zirkonyum disk üzerinde plak oluşumu titanyum disklere kıyasla önemli ölçüde daha az olduğu gösterilmiştir. Biyofilm oluşumunu analiz eden bir başka çalışmada, titanyum numuneleri üzerinde zirkonyum numunelerinden ortalama daha yüksek bir bakteri sayımı bildirildi. Plak birikimine daha az yatkınlık, zirkonyum implantlarının etrafındaki yumuşak doku sağlığını artırarak iltihaplanma veya enfeksiyon riskini azaltır.
Kohan, tüm gruplarda prepare edilen zirkonyum implantları prepare edilmeyenlerle karşılaştırmış, kırılma direncinde ortalama %40 azalma olduğunu göstermiştir.
İki parçalı zirkonyum implantların zorlukları; implant ve abutment arasındaki siman kalıntılarının yapışması ve çıkarılmasıdır.
Tek parça ve iki parça zirkonyum implantları karşılaştıran klinik çalışmalar, %92’lik genel bir sağkalım oranı göstermiştir, ancak malzemenin kırılma direncine ilişkin endişe devam etmektedir.
Zirkonyum implantlarının teknik ve biyolojik komplikasyonlarını somut olarak tanımlamak için uzun süreli klinik değerlendirmelere ihtiyaç vardır. Ek olarak, implant yüzey modifikasyonlarının zirkonyum implantlarının materyal sağlamlığında rol oynadığı görülmektedir.
Tek parçalı veya iki parçalı zirkonyum implantlarının seçimi, vakaya göre karar verme ve hekimin klinik tercihi olmaya devam etmektedir.
Bununla beraber, örnek sayısı azlığı ile birlikte hastalar arasında sigara kullanımı, periodontal hastalık ve tıbbi öykü gibi farklılıklar olmasından dolayı varılan sonuçlar dikkatle irdelenmelidir.
Sonuç
Mevcut retrospektif klinik değerlendirme zirkonyum dental implantlar için %92’lik bir başarı oranı sağlamıştır. Zirkonyum implantlarının avantajları beyaz renkli olması ve bakteriyel biyofilm oluşumuna daha az yatkınlığıdır. Plak birikimine daha az yatkınlık, zirkonyum diş implantlarının etrafındaki yumuşak doku sağlığını artırabilir ve iltihaplanma veya enfeksiyon riskini azaltabilir. Mevcut klinik değerlendirmenin sınırlılıkları içinde zirkonyum implantları mükemmel klinik ve estetik sonuçlar sağlamıştır. Zirkonyum diş implantları daha fazla araştırmayı hak ediyor.
